Meditatie 'HEERE, maak mij Uw wegen bekend, leer mij Uw paden.'

27 januari 2025

Psalm 25:4

De eerste weken van dit nieuwe jaar worden gekenmerkt door mist en donkerheid. Zelfs de kranten schrijven over de mist, de bewolking en het ontbreken van enige zonneschijn in de afgelopen tijd. De warme kerstdagen liggen achter ons. Een tijd waarin het toch draait om Jezus Christus, Die gekomen is om te dienen als het Licht van de wereld. En misschien beseffen we nu wel meer dan anders hoe onmisbaar het licht is! Het zonlicht en de warmte hiervan op deze aarde. Wat zou het toch zijn om dit te moeten missen? De zon verlicht de aarde zodat we kunnen zien waar we gaan moeten, de zon verdrijft de mist die ons kan belemmeren in ons gaan en staan. Hoe onmisbaar de zon is, dat leren we vaak op dié momenten waarin we gehinderd worden, zoals bij dichte mist, gladheid op de wegen of tijdens een krachtige storm!

De dichter van onze psalm, David, bevindt zich blijkbaar in moeilijke, ja zonder God ook onbegaanbare omstandigheden! Er was een groot gevaar ontstaan door vijanden die het op hem gemunt hebben.(vers 2 en 19) En David vreesde zo voor deze vijanden dat hij zelf werkelijk geen kant meer op kon. In vers 1 zien we direct door de manier waarop hij zijn God aanspreekt dat hij gewend was om de HEERE aan te roepen in de nood. “Tot U o HEERE, hef ik mijn ziel op!” Deze woorden belijden zijn geloof in God, en zijn afhankelijkheid tot God. Aansluitend lezen we in vers twee dat wanneer alles zo bedreigend mistig is, wanneer allles en iedereen om David heen wegvalt hij Eén overhoudt. Zijn Verbondsgod op Wie Hij zijn vertrouwen heeft leren stellen: “mijn God, op U vertrouw ik.” Op U kan ik aan hoe de weg ook zal lopen. Herkent u dit?

Wellicht dat deze woorden van David u aangrijpen vanwege moeilijke tijden en omstandigheden in uw eigen leven. Of kijkt u terug op momenten waarin de HEERE u wonderlijk heeft door en uitgeholpen? Maar misschien zegt het u ook helemaal niets. David houdt ons vandaag vanuit psalm 25 de spiegel voor als hij zegt in vers 3: “”Ja, allen die U verwachten, zullen niet beschaamd worden; zij zullen beschaamd worden, die trouwelooslijk handelen zonder oorzaak.” In dit vers wordt ons duidelijk dat er rijkdom en genade in God te verkrijgen is voor allen die Hem aanroepen, die Hem verwachten die met David op Hem vertrouwen. Tekent David hier een schets met zijn pen van uw eigen leven? Dan zult u niet beschaamd worden! Hoe diep Gods weg met u, met jou dan ook mag gaan. David was hier van overtuigd, dat was voor hem een vaste zekerheid. En toch bidt hij tot God: “HEERE, maak mij Uw wegen bekend, leer mij Uw paden.” David wist dat zijn eigen wegen, zijn paden alle kanten uit kunnen schieten. Daarin was hij door de HEERE onderwezen, hij wist maar al te goed wie hij zelf was. Maar Gods wegen zijn ondoorgrondelijk voor ons mensen. Denk alleen al aan het offer van God de Vader! Hij gaf Zijn Eniggeboren Zoon over in mensenhanden. Wie kan doorgronden wat dit met Hem deed? Daarin leren wij ook vandaag nog dat onze wegen, wanneer we leven in en met God, hoe diep, hoe zwaar, hoe onbegrijpelijk en soms ook hoe ondraaglijk, toch uit zullen lopen in de eeuwige heelijkheid vanwege Zijn Zoon! Want “De HEERE is goed en recht; daarom zal Hij de zondaars onderwijzen in den weg.” (Vers 8)

Gods barnhartigheden en Zijn goedertierenheden zijn van eeuwigheid, zo belijdt David en dat geeft hem hoop! Niet zijn persoon, niet zijn bidden en niet de tranen die hij plengt. Maar ook niet het offer dat David brengt. Nee het offer van Jezus Christus, dat is van onschatbare waarde voor zowel Zijn Vader als voor Zijn Kerk. Hij Alleen is werkelijk onze enige troost beide in leven en in sterven. Bidt u het ook vandaag maar gerust mee met David in welke omstandigheden u zich ook bevindt: “HEERE, maak mij Uw wegen bekend, leer mij Uw paden. Ja, allen die U verwachten, zullen niet beschaamd worden!”
M. van de Bijl